Πρόκειται για μια συλλογή από "χαζά" ποιηματάκια που έγραφα κατά την διάρκεια της θητείας μου στην Εθνική Φρουρά Κύπρου

ΕΤΣΙ ΑΡΧΙΣΑ...

Έχω μπει για τα καλά στο λούκι και έχω αρχίσει να φρικάρω απ΄τις ατελείωτες σκοπιές. Τότε ήταν που άρχισα να βλέπω το γράψιμο σαν μια σωτήρια λύση...Σημαντικό ρόλο σε κάθετι που έγραφα έπαιζε η διάθεση και τα συναισθήματά μου. Να πω την αλήθεια δεν το έκανα επειδή η ποίηση είναι ο καθρέφτης της ψυχής κι όλα τα συναφή. Όταν κάνεις τη θητεία σου ένα πράμα σε νοιάζει. ΠΩΣ ΘΑ ΣΠΡΩΞΕΙΣ ΤΟ ΧΡΟΝΟ! Το έκανα λοιπόν γιατί κάθε φορά σκότωνα σίγουρα το 1/3 της σκοπιάς μου χωρίς να το καταλάβω. Ταυτόχρονα βέβαια δεν υποβαθμίζω και το δημιουργικό κομμάτι της όλης φάσης.

Thursday, December 7, 2006

Με Πήρε Ο Ύπνος


Το φεγγάρι και τα άστρα συνωμότησαν απόψε,
φαίνεται πως σχεδιάζαν ένα κόλπο μυστικό,
νυσταγμένοι μού κρυφτήκαν κάτω απ' τα σκεπάσματά τους,
και πυκνό σκοτάδι αφήσαν να κοιμίζει το σκοπό.
Τα λεπτά αργοκυλούνε πόδια στέκουν κουρασμένα
και δυο μάτια έχουν ζαρώσει από το χασμουρητό,
μία λάμπα αναβοσβήνει σιγοκαίει βαριεστημένα
και ύπουλα μου ψιθυρίζει πως πρέπει να κοιμηθώ.
Νύστα μη με παρασέρνεις σε ταξίδι ονειρεμένο,
όταν πρέπει μόνος θα 'ρθω στο κρεβάτι να σε βρω...

No comments: