Πρόκειται για μια συλλογή από "χαζά" ποιηματάκια που έγραφα κατά την διάρκεια της θητείας μου στην Εθνική Φρουρά Κύπρου

ΕΤΣΙ ΑΡΧΙΣΑ...

Έχω μπει για τα καλά στο λούκι και έχω αρχίσει να φρικάρω απ΄τις ατελείωτες σκοπιές. Τότε ήταν που άρχισα να βλέπω το γράψιμο σαν μια σωτήρια λύση...Σημαντικό ρόλο σε κάθετι που έγραφα έπαιζε η διάθεση και τα συναισθήματά μου. Να πω την αλήθεια δεν το έκανα επειδή η ποίηση είναι ο καθρέφτης της ψυχής κι όλα τα συναφή. Όταν κάνεις τη θητεία σου ένα πράμα σε νοιάζει. ΠΩΣ ΘΑ ΣΠΡΩΞΕΙΣ ΤΟ ΧΡΟΝΟ! Το έκανα λοιπόν γιατί κάθε φορά σκότωνα σίγουρα το 1/3 της σκοπιάς μου χωρίς να το καταλάβω. Ταυτόχρονα βέβαια δεν υποβαθμίζω και το δημιουργικό κομμάτι της όλης φάσης.

Wednesday, December 20, 2006

Είδα Τον Ύπνο Με Τα Κυάλια


Στον στρατό ένα πράγμα έχω μάθει
πως ο ύπνος αξίζει χρυσό
Λάτσης θα 'μουνα αν αποκτούσα
το πολύτιμο αυτό αγαθό
μα πιο εύκολα βρίσκεις πετρέλαιο
και στην έρημο κρύο νερό
μία όαση είναι ο ύπνος
σαν τον πάρεις σου φεύγει σκαστός.
Κάθε πρωί που εγερτήριο έχει
κι απ'τη ζέστη στο κρύο θα βγω
ο Χουζούρης στ' αυτί μου σφυρίζει
απ΄τα Στρούμφ ένα Θείο σκοπό:
"Διάολε μη με ξυπνάτε απ'τις έξι
πριν ακόμα η μέρα να φέξει
ξυπνητήρι χτυπάς σαν τρελό
προσκλητήριο, φρουρά σας μισώ!"
Εδώ μέσα ένα σλόγκαν μ' εκφράζει
προσπαθώ πάντα να το τηρώ
τη θητεία ο ύπνος μειώνει
και σου φτιάχνει και δέρμα απαλό...

Σειρήνες Στην Πάφο


Το Λούφα Και Παραλλαγή το δύο πήγα και είδα
λίγο πριν μπω Εθνική Φρουρά και πέσω στην παγίδα
και να σου τώρα που παίζω κομπάρσος φανταράκι
έχει μεγάλη διαφορά η αλήθεια απ'το φιλμάκι
στο πρώτο θέλει θέατρο καλό για να λουφάρεις
στο δεύτερο είσαι θεατής και απλά απολαμβάνεις
κι ενώ όλα προβάλλονται με τρέλα και με χάρη
βγάζουν κάτι το ψεύτικο για να σε cine-πάρει
μα έτσι είναι ο στρατός πηγή να σατυρίσεις
ειδάλλως κακομοίρη μου μουρλός θα καταντήσεις.

Λευκωσία



Ζω σε μια πόλη κομμένη στα δύο

στη μέση μια ζώνη νεκρή από παλιά

μαγνητισμένο το βλέμμα χαζεύω

την άγρια θέα να μου μαρτυρά

κτίρια άδεια σιωπή στοιχειωμένη

η φύση τους τοίχους με βία τρυπά

σκοτάδι απλωμένο τα πάντα έχει πνίξει

ούτε ο χρόνος εκεί δεν κυλά

ρολόι σπασμένο σκουριά στα γρανάζια

δυο δείκτες που δεν ξανασμίξανε πια

χρόνια τριάντα από τότε περάσαν

που έζησε κάποιος σ' αυτά τα στενά

περαστικός θα 'ρθει η ώρα να φύγω

να νιώσω πως τίποτα δεν με κρατά

σκοποί, νεκρή ζώνη τα ίδια θα μείνουν

ΤΙ ΝΟΗΜΑ ΕΧΟΥΝΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ...

Παιδιαρίσματα 2

Στήστε αυτί προσεχτικά και κώλο άμα μπορείτε
το σύνθημα να μάθετε να ρθείτε να με βρείτε
γιατί είναι Σαββατόβραδο και μόνος μου τη βγάζω
που ξανακούστηκε αυτό τους τοίχους να κοιτάζω
εγώ που όλο ξενυχτώ στα μπαρ μες στην Αθήνα
με λένε Άγγελο Γλεντζέ φορώ και καπαρτίνα.
Μηδέν ο αριθμός σκοπού και δύο της εφόδου
τρέξτε να με προλάβετε party animals του δρόμου
αν δυο φεγγάρια βλέπετε και έχετε μεθύσει
φυλάξτε και για τον σκoπό ντραμπούι με ουίσκι
κι αν θέλετε να κόψετε ticket για πρώτη θέση
Γερόλακκος φωνάξτε μου και γίναμε όλοι φέσι.

Παιδιαρίσματα 1

Αλτ τις ει, ποιός είσαι 'συ (?), έλα φάε τη μισή,
δύο τρία αεροπορία φάε και την άλλη κρύα
τρέχω τρέχεις κυνηγώ μέχρι τον οπλοβαστό
αν σε πιάσω εγώ νικώ κι έφυγα να κοιμηθώ
τ' άρβυλά μου σου φορώ, τ' όπλο πάνω σου κρεμώ,
κι αύριο που έχει έφοδο παίζουμε κι ένα κρυφτό.
Σκανταλιές απ'το σκοπό θα υποστείτε ένα σωρό
μέρες εκατό μετρώ μέχρι να απολυθώ
κι οσονούπω ευελπιστώ ψάρια να μην τρελαθώ,
απ'τα τρίωρα που χτυπώ στα καπάκια στο σκοπό.

Thursday, December 7, 2006

Με Πήρε Ο Ύπνος


Το φεγγάρι και τα άστρα συνωμότησαν απόψε,
φαίνεται πως σχεδιάζαν ένα κόλπο μυστικό,
νυσταγμένοι μού κρυφτήκαν κάτω απ' τα σκεπάσματά τους,
και πυκνό σκοτάδι αφήσαν να κοιμίζει το σκοπό.
Τα λεπτά αργοκυλούνε πόδια στέκουν κουρασμένα
και δυο μάτια έχουν ζαρώσει από το χασμουρητό,
μία λάμπα αναβοσβήνει σιγοκαίει βαριεστημένα
και ύπουλα μου ψιθυρίζει πως πρέπει να κοιμηθώ.
Νύστα μη με παρασέρνεις σε ταξίδι ονειρεμένο,
όταν πρέπει μόνος θα 'ρθω στο κρεβάτι να σε βρω...

Λογική Του Παραλόγου

Στο στρατό που υπηρετείς λογική μη θες να βρεις,
ροζ η τρίχα του αλόγου λογική του παραλόγου,
ένα κι ένα κάνουν τρία χάρος μας είν' η Τουρκία,
θέλουν να'σαι πατριώτης γιατ' αλλιώς είσαι προδότης.
Μα η λύση είναι αλλού...ζαμανφού πιές και μια φου,
και το summer δίχως μπόρα στείσε και καμιά αιώρα,
έξω από τη σκοπιά με μαρτίνι και ελιά,
τέλος κάνε υπομονή αν ακούς και Thievery,
σύννεφο η καγκουριά τα Δ.Π. τα ξεπερνά.


Τhievery...Corporation.
Δ.Π. : Δυτικά Προάστεια (Αθήνας).

Περιμένοντας Το Ξημέρωμα


Στη σκοπιά του οπλισμού οχταωράκι θα χτυπήσω,
αλτ τις ει πρέπει να πω σ'όποιον προς μου αντικρύσω,
ας γελάσω χοχοχο τίποτα δεν θα τηρήσω,
κράνος όπλο εξοπλισμό χάμω θα τα παρατήσω,
κάτω απ' τα άστρα το λυκόφως stellastarr θα τραγουδήσω,
τσιγαράκι τυλιγμένο παφ και πουφ θα σε καπνίσω,
το φεγγάρι θα φυσήξω βγες ρε ήλιε πριν να βήξω,
και τον Άυγουστο στη νήσο θα 'ρθω να σε συναντήσω!



στη νήσο : τελικά τον συνάντησα στην όμορφη και μακρινή Αστυπάλαια-Αύγουστος 2006


Sunday, December 3, 2006

Κάγκελα


Κάγκελα, κάγκελα, κάγκελα παντού
έλα Τζίμη να με βγάλεις απ΄τα τέλια του στρατού.
Τίκι τάκα τίκι τάκα το ρολόι όλο χτυπά
δεν παιρνά καθόλου η ώρα
ούφου δεν αντέχω πια.
Βλέφαρα βαριά σαν βράχος ίσαμ΄ εκατό κιλά
το μυαλό μου ταξιδεύει κάπου μίλια μακριά.
Όσο υπάρχει το G3 για παρέα στη σκοπιά
πρώτο, τέταρτο και τρίτο νούμερο μας τυραννά.
Νούμερα μολόχια και άνω που σας τρέφει η φανταριά
μπεταζήδες τίποτ΄άλλο θα ΄σασταν δίχως αυτά.
Γράφω, στίβω το μυαλό μου, poems αντιδραστικά
σε 3 μήνες που έξω θα ΄μαι θα τα μάθετε all by heart.

Τζίμη : Ο γνωστός και μη εξαιρετέος Τζίμης Πανούσης
Τέλια : Κυπριακή λέξη που σημαίνει κάγκελα, συρματοπλέγματα
G3 : Το όπλο που είχαμε χρεωθεί
Μολόχια : Οι μόνιμοι λοχίες