Είδα Τον Ύπνο Με Τα Κυάλια

Στον στρατό ένα πράγμα έχω μάθει

πως ο ύπνος αξίζει χρυσό

Λάτσης θα 'μουνα αν αποκτούσα

το πολύτιμο αυτό αγαθό

μα πιο εύκολα βρίσκεις πετρέλαιο

και στην έρημο κρύο νερό

μία όαση είναι ο ύπνος

σαν τον πάρεις σου φεύγει σκαστός.

Κάθε πρωί που εγερτήριο έχει

κι απ'τη ζέστη στο κρύο θα βγω

ο Χουζούρης στ' αυτί μου σφυρίζει

απ΄τα Στρούμφ ένα Θείο σκοπό:

"Διάολε μη με ξυπνάτε απ'τις έξι

πριν ακόμα η μέρα να φέξει

ξυπνητήρι χτυπάς σαν τρελό

προσκλητήριο, φρουρά σας μισώ!"

Εδώ μέσα ένα σλόγκαν μ' εκφράζει

προσπαθώ πάντα να το τηρώ

τη θητεία ο ύπνος μειώνει

και σου φτιάχνει και δέρμα απαλό...

Σειρήνες Στην Πάφο

Το Λούφα Και Παραλλαγή το δύο πήγα και είδα

λίγο πριν μπω Εθνική Φρουρά και πέσω στην παγίδα

και να σου τώρα που παίζω κομπάρσος φανταράκι

έχει μεγάλη διαφορά η αλήθεια απ'το φιλμάκι

στο πρώτο θέλει θέατρο καλό για να λουφάρεις

στο δεύτερο είσαι θεατής και απλά απολαμβάνεις

κι ενώ όλα προβάλλονται με τρέλα και με χάρη

βγάζουν κάτι το ψεύτικο για να σε cine-πάρει

μα έτσι είναι ο στρατός πηγή να σατυρίσεις

ειδάλλως κακομοίρη μου μουρλός θα καταντήσεις.

Λευκωσία

Ζω σε μια πόλη κομμένη στα δύο

στη μέση μια ζώνη νεκρή από παλιά

μαγνητισμένο το βλέμμα χαζεύω

την άγρια θέα να μου μαρτυρά

κτίρια άδεια σιωπή στοιχειωμένη

η φύση τους τοίχους με βία τρυπά

σκοτάδι απλωμένο τα πάντα έχει πνίξει

ούτε ο χρόνος εκεί δεν κυλά

ρολόι σπασμένο σκουριά στα γρανάζια

δυο δείκτες που δεν ξανασμίξανε πια

χρόνια τριάντα από τότε περάσαν

που έζησε κάποιος σ' αυτά τα στενά

περαστικός θα 'ρθει η ώρα να φύγω

να νιώσω πως τίποτα δεν με κρατά

σκοποί, νεκρή ζώνη τα ίδια θα μείνουν

ΤΙ ΝΟΗΜΑ ΕΧΟΥΝΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ...